Wereld Vrouwenconferentie Budapest
Donderdag 29 november 2007 - Applaus klonk er afgelopen week tijdens de Vrouwenconferentie in het Hongaarse Parlementsgebouw voor de Nederlandse werkende man die één of twee dagen per week thuis blijft om voor het huishouden en de kinderen te zorgen. De boodschapper van dit verschijnsel was de Hongaars/Nederlandse Mária Ballendux-Bogyay, al 30 jaar woonachtig in Nederland en een absolute kenner van zowel de Nederlandse als de Hongaarse samenleving. Mária was één van de panel-sprekers tijdens de Wereld vrouwenconferentie in Budapest.
Dat was niet het enige applaus wat de Nederlandse samenleving ten deel viel. Ook het recht van de Nederlandse vrouw om zelf een keuze te kunnen/te mogen maken over werken, carrière maken, parttime werken of voor de kinderen zorgen, oogstte applaus. Dat applaus voor de Nederlandse situatie toont echter héél scherp het schrille contrast met de situatie voor Hongaarse vrouwen. Zij hebben kennelijk geen keuze!
Dat is zo maar één conclusie van de Wereld Vrouwenconferentie in het Hongaarse Parlementsgebouw. De Hongaarse arbeidsmarkt en de Hongaarse welstand zijn beduidend anders als de Nederlandse situatie, hetgeen een directe weerslag blijkt te hebben op de positie van de vrouw.
Het gaat niet rooskleuring met de Hongaarse economie. Er heerst met name op het platteland een grote werkeloosheid, de inflatie en de kosten voor levensonderhoud zijn hoog, terwijl de lonen zijn relatief laag zijn en weinig stijgen. Een gezin heeft hierdoor weinig keuze: man en vrouw moeten werken om het hoofd boven water te houden.
Parttime werk is een volstrekt onbekend verschijnsel. Alle banen, zowel voor mannen als voor vrouwen, zijn fulltime. Dat de man meewerkt in het gezin dringt maar mondjesmaat door. De klassieke verdeling, waarbij de vrouw naast haar fulltime baan verantwoordelijk is voor het gezin, bestaat nog steeds. Eén van de sprekers opperde dan ook de vraag: ‘Hoe motiveren we de man'.
Tijdens de Vrouwenconferentie kwamen (voornamelijk) Hongaarse vrouwen aan het woord, die uit alle delen van de wereld hun ervaringen mee naar Budapest hadden gebracht. Deelnemers uit Canada, Australië, Nederland, Israel, Zuid-Amerika; de hele wereld was vertegenwoordigd. Bekende radio- en TV presentatoren leidden paneldiscussies rondom meerdere thema's zoals ‘vrouwen in de diplomatie', ‘combineren van gezin en werk', ‘verantwoordelijkheid voor komende generaties', ‘leven en stijl' en ‘creatieve ambassadeurs' met vrouwen uit de kunst en de sport.
Jammer was dat de panelgesprekken niet eindigden met het trekken van conclusies, het definiëren van stellingen en het zetten van statements. Iedere bezoeker moest dat voor zichzelf doen waardoor de soms zeer krachtige uitspraken in het luchtledige zijn blijven hangen.
Zeker is dat er voor de Hongaarse vrouw nog een lange weg te gaan is. Zowel in de perceptie van mannen als op de arbeidsmarkt moet nog héél veel veranderen alvorens de Hongaarse vrouw dezelfde vrije keuzes kan maken als de Nederlandse vrouwen. Bewustwording, waarvoor deze conferentie een uitstekend middel was, is de eerste stap in het creëren van veranderingen.
| >>>> Auteur | Jan van Kuijk |