Er waren niet alleen maar woordjes, ook de smaakpapillen deden mee!
Donderdag 5 juni 2008 - Wie de presentatie van Tom de Smet over de (geschiedenis van) de Hongaarse eetcultuur niet heeft bijgewoond, heeft werkelijk wat gemist. Tom onderzoekt al vele jaren de Hongaarse eetcultuur en haar ontstaan. Als voormalig kok en banketbakker is hij daar prima voor geëquipeerd. Gedurende deze tocht komt hij de meest geweldige producten tegen die in Hongarije worden gemaakt. De aanwezigen konden niet alleen in woord en beeld kennis nemen van al dit lekkers, maar zowel de smaakpapillen als het reukorgaan mochten in volle glorie meedoen! Wat te denken van het snuiven aan een zakje gedroogd eekhoorntjesbrood, om er maar één te noemen.
Het programma in het Museum voor Handel en Gastvrijheid was als een 'menu' van maar liefst 20 gangen ingedeeld. Iedere gang bevatte een ander deel van de culinaire producten die Hongarije voortbrengt en varieerde van mangalica-worst, via paprika, karper, wijnen naar kaas en heerlijke taartjes van Auguszt Cukrásda.
De vraag is steeds wel: hoe Hongaars is iets? Door de loop van de geschiedenis (Trianon) is Hongarije véél kleiner geworden en zijn grote delen van het ‘oude land' naar aangrenzende landen geschoven. Nu claimen de Slowaken, Slovenen of Roemenen vaak ook gerechten als typisch iets uit hun land. Niet zo vreemd vanuit de gedachte dat het ooit één was.
Iedereen was zeer aangenaam verrast om de hoge kwaliteit van Hongaarse producten, aangevuld met het historisch perspectief te mogen ervaren.