Rouleaux: Krasznahorkai`s `De melancholie van het verzet` maakt verpletterende indruk
Dinsdag 4 oktober 2016 - In september kwam bij Uitgeverij Wereldbibliotheek de roman De melancholie van het verzet (1989) van László Krasznahorkai uit in een vertaling van Mari Alföldy. De recensie van 17 september in dagblad Trouw van Wil Rouleaux was niet alleen lovend over het boek zelf, maar hij noemt ook de vertaling door Alföldy een geweldige prestatie: 'Ook aan haar is het te danken dat De melancholie van het verzet zo’n verpletterende indruk maakt.’
Beschrijving op de website van Uitgeverij Wereldbiblotheek:
'Midden in de winter slaat een eigenaardig circus zijn tenten op in een kleine Hongaarse stad. De grootste attractie van het circus moet het opgevulde lichaam van de grootste walvis ter wereld zijn. Meteen doen de meest bizarre geruchten de ronde. De circusmensen zouden sinistere doelen nastreven, en de bange burgers klampen zich vast aan alles wat hun een beetje zekerheid kan bieden - van waarzeggerij tot astrologie, van vreemdelingenhaat tot allerlei vormen van totalitarisme. Dit biedt enkele bewoners de kans zich over te geven aan hun ongebreidelde zucht naar macht. De melancholie van het verzet kent dan ook onvergetelijke personages, van de kwaadaardige mevrouw Eszter die de overname van het stadje voorbereidt, en haar slappe echtgenoot, tot Valuska, de ongelukkige held van het verhaal die met zijn hoofd in de wolken loopt en de enige zuivere en nobele ziel in de roman is, iets wat bij Krasznahorkai geen aanbeveling is.'
Deze roman, waarvoor Krasznahorkai in 2015 in Londen de Man Booker International Prize ontving, werd net als het boek Sátántangó (Satantango, 1985) verfilmd door de Hongaarse regisseur Béla Tarr, onder de titel Werckmeister harmóniák. Krasznahorkai werd in de Oost-Hongaarse stad Gyula geboren op 5 januari 1954. Hij studeerde rechten, Hongaars en cultureel werk. Zijn eerste roman, Sátántangó, werd door critici enthousiast ontvangen. De meeste van zijn eerste werken - naast Sátántangó met name zijn eerste verhalenbundel Kegyelmi viszonyok (Omstandigheden van genade, 1986) en zijn tweede roman Az ellenállás melankóliája (De melancholie van het verzet) - beschrijven een ongedefinieerde en toch typisch Midden-Europese ruimte, desolaat en modderig, waarin zich een in fraaie zinnen minutieus beschreven handeling afspeelt, die de hopeloosheid van het menselijk bestaan tot uitdrukking brengt. Zijn stijl wordt vergeleken met Proust, Thomas Mann, Gogol en Melville.
Wil Rouleaux in dagblad Trouw 17-09-2016: Imre Kertész rekende De melancholie van het verzet tot zijn lievelingsromans, een mengeling volgens hem van Kafka, Thomas Bernhard en Beckett. Zijn woorden zijn te mooi om hier niet te citeren: “Ik lees Krasznahorkai’s boek en sta bij een draaikolk. Na een kort aarzelen spring ik erin – meteen pakt hij me, sleurt me mee, laat me niet meer los. Als ik Krasznahorkai’s boek lees merk ik meteen dat het niet met dit of met een bepaald boek te doen heb, maar met het geheel – zoals altijd bij grote schrijvers.”
Een fragment uit De melancholie van het verzet is te lezen op: http://www.wereldbibliotheek.nl/upload_fragmenten/pfr.9789028426702.lf.01.melancholievan.pdf
Oorspronkelijke titel: Az ellenállás melankóliája
Uit het Hongaars vertaald door: Mari Alföldy
paperback met flappen
13,5x21 cm.
416 pagina's
ISBN 9789028426702
prijs € 29,99
Meer over het in 2012 in Nederland verschenen boek Satanstango: Vertrouwen en verraad in vele vormen
Speech van Krasznahorkai bij prijsuitreiking Man Booker International Prize